Beestenboel,  Dagje Uit!,  Foto's

Weekendje Huttenheugte juni 2013 Dag #2 Dierentuin

Op zaterdag zijn we naar de Dierentuin in Emmen geweest. We hadden bij het boeken van het huisje vrijwel meteen geroepen dat we hier (weer) eens naar toe wilden. We gingen hier ‘vroeger’ heel vaak heen, toen hadden we een abonnement erop.
Bij de McDonald’s was een actie waarbij je een tweede kaartje voor verschillende dierenparken gratis kreeg, of was het nu de helft van de prijs? Nou ja, het was in elk geval een stuk goedkoper. Zo had ik via internet alvast kaarten gekocht en stond het al een hele tijd vast dat we hier even heen zouden gaan. Nou ja, je bent niet ‘maar even’ in een dierentuin. Er is zoveel te zien en elke keer blijft het leuk en mooi en bijzonder en anders en en en…

We hebben giga veel foto’s gemaakt in de dierentuin. Maar een kleine selectie (90 foto’s!!) kan je hieronder bewonderen.

De olifanten, met een kleine olifant en wat flamingo’s
De leeuwen die van het zonnetje aan het genieten waren. Er waren ook jonkies, zo cute. Alleen lagen ze maar vadsig te zijn..

Ha-Ha.. Aapjes kijken..


Langnekken, gestreepte paarden en neushoorns. En ons meisje die haar ogen uitkeek.

Wat een durfal was die meneer die z’n hand uitstak naar deze pelikanen. Die beesten werden er een potje hebberig van.

Een mooi watervalletje, ringstaartjes en een kangoeroe. En toen begon het heel hard te regenen en waren alle mensen aan het schuilen, voor zover dat kon. De dieren waren ook aan het schuilen, zoals de aapjes hieronder en ook wij gingen ook op weg naar droge plaatsen.

En binnen zagen we wel de tijgers. Tenminste, deze op de foto’s had zich verstopt, zie jij hem?
Het weer was ineens heel wisselvallig. Het ene moment was het droog en dan begon het weer flink te regenen. Dus nadat we de Nijlpaarden hadden bewonderd gingen we maar even lunchen.
Lieke blij!

Oooh, ik weet even niet meer hoe deze beestjes heten. Maar ze waren zo schattig!!!!! Er kwam er ook eentje vast te zitten met z’n pluizebollenvelletje aan een stokje. Hartstikke zielig, maar het hoort wel bij de natuur. Toen er een parkmedewerker langs kwam, deze toch even aan de mouw getrokken om er even een melding van te maken. Hij zou de verzorger wel langs sturen. Maar even erna had het beestje zichzelf alweer los gewurmd.

Het beren verblijf. Prachtige omgeving, maar de beer was nergens te bekennen. Bart en Marcel hadden volgens mij gelezen dat deze beesten veel in bomen slapen. Maar deze bleek uiteindelijk toch in een grot te liggen, lastig te spotten.

Stokstaartjes! Wat een lollige beestjes, ze zaten gewoon te zonnebaden.
Nog even een giraffe snuutje!
Lieke en mama!
Pinguïns

Van de pinguïns gingen we naar aapjes toe. Boven ons zaten kleine aapjes in de bomen te spelen. Heel goed zag je ze niet aldoor, maar ik heb geprobeerd er eentje op de gevoelige plaat te zetten. De andere apen, die grote zwarte, deze waren van alles uit het water aan het vissen. Ze hangen dan aan hun staart, gewoon mooi hoe creatief ze zijn.

We gingen even ergens naar binnen en daar waren subtropische temperaturen die om ons heen kwamen hangen. Het was warm, vochtig en we waren onder de indruk van de aparte vogelsoorten die we zagen. We kwamen van de ene naar de andere ruimte binnen en daar hingen allerlei apen rond.

Ik had opgevangen dat je de aapjes nog beter kon zien, dus gingen Joyce en ik op onderzoek uit en kwamen nog een stelletje papegaaien tegen die lekker aan het knuffelen waren. Daarna liepen we verder en kwamen we de aapjes tegen. Ze sprongen en slingerden van de ene naar de andere boom. Zo behendig dat ze waren! Maar je kon ze dus ook aanraken, daar kwamen we achter toen ineens een aapje op zo’n 10 cm van een meisje haar gezicht stond. Hij sprong vanuit een tak zo op de reling en stond oog in oog met dit meisje. En ik heb hem geaaid, heel snel hoor! Want het blijven natuurlijk wilde beesten, haha.

Ondertussen werden er nog wat kiekjes van ons als gezin gemaakt! Lief zijn we zo samen hé? Joyce wilde graag nog even bij de dino’s kijken en ik bij de vlinders. Dus gingen we nog weer naar binnen toe! Alleen liep Bart weer te klieren toen Joyce een foto van een groot skelet wilde maken. De foto’s van de vlindertuin kan je hier vinden.

Leave a Reply

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

− 7 = 1

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.