Naar de dierenarts – inentingen

rnGisteravond zijn we ‘even’ op bezoek geweest bij de dierenarts. Tijd voor de jaarlijkse inentingen. Dit was ook de eerste keer dat we met de hele meuk op weg gingen. Goh, wat ben ik blij dat we een auto hebben. Voorheen ging ik lopend met de beide katten in een aparte draagbak met de fiets lopend heen (een kat in de hand bij het stuur en 1 achterop). We wonen weliswaar nog in dezelfde wijk, maar moeten een stukje verder naar de beste man toe.nnnnAlle 3 de beestjes zijn nu ook voorzien van een Chip, Spikey was de laatste die nog gechipt moest worden. Mochten ze nu weg raken of weglopen of wat dan ook, en ze worden gevonden, dan kunnen ze ons makkelijk vinden door even een apparaat over de beesten te halen. Deze kan zien welk nummer de chip heeft en zo kunnen ze ons (als je jezelf goed geregistreerd hebt) achterhalen. Pepper werd meteen bij de hondenfokker gechipt en Bouncer was vorig jaar al gechipt. Dat was een karwei, de dierenarts gebruikt een hele scherpe naald en op zich een wat grotere want die chip moet eruit. Eigenlijk hartstikke zielig, maar het is voor het goede doel en ze zijn het ook zo weer vergeten hoor. Het is maar eventjes. Bouncer begon heel hard te blazen toen hij gechipt werd. Maar Spikey gaf geen kik, wat een schatje ook hè. De bikkel! rnrnEr lag ook in de wachtkamer een folder “CHIP JE DIER! Maak van je kat geen asielzoeker”. Mocht je hier meer informatie over willen weten, over het chippen van je dier, kijk dan ook even op de website: chipjedier.nl