30 DBC – Dag 15: Iets waar ik spijt van heb…

Zo goed als ik bezig was de eerste 14 dagen met deze challenge, zo hard kakte het in en probeer ik een inhaalslag te gaan maken. Het hielp niet echt dat ik ziekjes werd en mezelf de longen uit het lijf gehoest heb. Op tijd naar bed, soms tegelijk met de kindjes om zoveel mogelijk slaap te pakken omdat ik midden in de nacht er vaak af ging.. Hoe dan ook, nu iets waar ik spijt van heb..

Spijt; Het besef van iets dat je niet had moeten doen.. Zo staat het in de van Dale geformuleerd. Er zijn natuurlijk momenten geweest waarbij ik iets niet te snel had moeten zeggen en eerst nadenken. Maar de dingen waar je spijt van zou kunnen hebben zijn gebeurd en als het goed is heb je er van geleerd.. Dus is dat niet iets om op terug te vallen of nu nog mee bezig te zijn, denk ik.

Nu is er wel een dingetje wat al jaren doorsluimert waar ik zo nu en dan nog wel eens spijt van heb. Geld uitgeven!! Natuurlijk moet geld rollen, de economie blijven draaien en zelf blij worden van een aankoop. Het is wel eens zo geweest dat ik veel troepjes heb gekocht, gewoon om het kopen. Soms geniet ik er heel eventjes van en uiteindelijk is het zo waardeloos dat ik het alsnog weggooi.

Toen ik nog in een kledingzaak werkte kocht ik ook zoveel kleding! Soms kwam ik bij een aantal kledingstukken er nooit aan toe om te dragen. Inmiddels is dit wel anders, ik werk momenteel nbiet en de kleding die ik heb is niet om over naar huis te schrijven. Niets staat me leuk, dus heb ik ook niet veel nodig. De kindjes zijn dan toch wel net wat belangrijker.

Inmiddels heb ik er wel van geleerd en let ik erop dat ik geen onzin meer koop! Het scheelt ook dat ik Bart heb, die vindt veel al gauw onzin, dus dan laat ik het maar. Ook stel ik mezelf de vraag of ik iets echt nodig heb, of ik niet al zoiets heb en of het niet te duur is. Ik heb zelfs een heel jaar op mijn sneakers gelopen (misschien wel 2 jaar) en nu zijn ze echt aan vervanging toe, dat ik nieuwe heb gekocht. Terwijl ik vroeger wel 30+ paar schoenen had.

Misschien ben ik gewoon praktischer geworden.. Wat ik wel eens heb gedaan is uitgerekend wat ik in een hele periode aan geld had verdient (zaterdagbaantje) en er gewoon door in shock was hoeveel het was en er niets van over was.. Want alles was uitgegeven. Daar heb ik wel eens spijt van, dat ik het allemaal uitgegeven heb en weinig gespaard. Hoewel ik wel mijn eigen studie heb betaald bleef er toch nooit iets over.