De tuin terras nummero 3 deel 2

Vandaag zijn we verder gegaan met ons project in de tuin. Waar het terras achterin moet komen hebben we gevuld met zand, alleen de zijkanten moesten er nu nog uit geschept worden en weer gevuld worden met wit zand. Dit ging vrij snel. Toen moesten we de tegels van de voorkant naar de achterkant slepen. Ik kan je vertellen, daar werden we niet zo vrolijk van. De eerste paar gaan wel, daarna werd het toch wel zwaar.

Na weer een hele tijd verder te zijn besloten we dat we alles in nieuwe tegels willen hebben (we hadden nog soort van 2e hands van iemand anders) maar die zijn best lelijk, dus hebben we mijn papa lief aangekeken en is die met ons naar de Hornbach geweest.

Daar hebben we een aanhangwagen gehuurd (en gesloopt) en de tegels en bandjes voor de zijkant mee vervoerd. Het moest allemaal heel snel want de winkel zou bijna sluiten, we hebben in topsnelheid gewerkt. Maar om even terug te komen op het slopen van de aanhangwagen, het voorste wiel hebben we wat verbogen, ding kon gewoon niets hebben Ja het is jammer, het word van je borg ingehouden. Maar de kar ziet er lekker vol uit hé, haha.

Nadat we dus alle tegels in de aanhangwagen voor de deur hadden staan hebben we eerst alles snel op het grasveldje voor ons huis geladen. Daarna gingen mijn vader, z’n vriendin en Bart de aanhanger terug brengen. Marcel en ik zijn begonnen de 170 tegels en z’n 40 bandjes naar de achtertuin gaan slepen. Joyce had ook nog geholpen met wat tegels slepen. We hadden al best wat weggewerkt toen de hulptroepen weer terug kwamen van de Hornbach, nadat hun ook meehielpen ging het wel erg snel.

Nu staat de achtertuin vol tegels en hebben we morgen (zondag) eerst een rustdag. Het allerliefste gooien we het er dan in, maar we zijn wel afhankelijk van Marcel die het zal gaan leggen. Misschien ook maar goed even wat rust, want zelfs het typen kost me moeite. Nu weet ik echt zeker dat ik geen bouwvakker wil worden, haha. Maar ik voel mezelf wel een beetje een bikkeltje!! Oh ja, ik heb ook nog wat takken weggeknipt om ons uitzicht weer te herstellen.

En nog bedankt pap dat we mee konden eten! Scheelde weer heel wat tijd. Enne, Marcel, ik zei toch dat we later dan 18:00 uur zouden eten 😛