To Spore or not to Spore @ Female-Gamers

Drie september begon geheel volgens mijn normale ochtend ritueel. Met mijn koffie binnen handbereik, start ik semi-automatisch mijn MSN op om de actuele ‘roddels’ in de game industry te bespreken met wat conculegas en vrienden. Ik doe dit bijna even geroutineerd als een gemiddelde ‘e-boy’ die op zoek gaat naar gamer-girls in een willekeurige mmo. Normaal gesproken heb ik dan eerst nog wel even tijd om even wat blogs door te spitten of, bijvoorbeeld, om wakker te worden!
rnMaar niet vandaag. Zodra mijn enthousiast knipperende MSN buddy’s waren ‘uitgeknipperd’ vloog het nieuws me om de spreekwoordelijke oren.
rn
rn “MUN SPORE IS UIT!!!GO RUN TO THE STORE GOGO!!!!!!”
nnnnHoewel de officiële release volgens mij op 4 september stond (en volgens de bekende speelgoedwinkels en volgens deze site zelfs op 5 september) geloof ik mijn ‘bronnen’ op hun woord. Dus gehoorzaam als altijd scheurde ik in mijn pauze naar de Media Markt. Ik was toch al van plan om de ‘Death Adder’ te kopen: naar mijn idee de meest sexy gamemuis op deze planeet (hij zou nog een heel ietsje sexier kunnen misschien, maar dan moeten ze de blauwe leds vervangen met roze: zie hier het keiharde bewijs). Twee vliegen in een klap dus!
rn
rn Eenmaal aangekomen heb ik voor de meneer van de softwareafdeling mijn allerliefste schattige blik opgezet en verkondigd dat Spore vervroegd uit was gekomen en dat al mijn vrienden hem al hadden. “ECHT hoor!” Het staat op de website van Spore ook! (“Or so I’ve heard”)
rn Eén telefoontje met de grote Media Markt baas en vijf minuutjes wachten later stond ik blij als een kind met een lolly, met een Death Adder en een kopie van Spore bij de kassa.
rn Dankzij het behulpzame Media Markt personeel (en een beetje dankzij mijn blauwe ogen) zwom ik dus twee dagen voor de officiële release date met mijn paars-‘weinig-cellig’-carnivoortje (eencellig kan je iets met een mond en ogen moeilijk noemen), welke ik toepasselijk ‘Om Nom Nom’ had gedoopt, door een wereld met andere Om Nom Nom-achtige wezentjes.
rn
rn Even in het kort voor de mensen die het spel niet of nauwelijks kennen (onder welke rots hebben jullie geleefd?). (Oei, zei ik dat hardop?). Spore is een spel waarin je stap voor stap je eigen wezentje evolueert vanaf een klein ‘flubje’ tot het dominante ras van je planeet en uiteindelijk het universum. Zoals je vast wel weet bestaat het spel uit een aantal verschillende fasen (en zo niet bij deze; het zijn er 5, namelijk de cell-, creature-, tribe-, civilization- en uiteindelijk spacefase). Je kunt een keuze maken uit het creëren van een carnivoor of een herbivoor en vervolgens mag je lekker je buikje rond eten aan plantjes of aan je ‘vriendjes’.
rn
rn In de eerste fase van het spel, welke zich onderwater afspeelt, heb ik me uitstekend vermaakt. Hoewel de interface naar mijn smaak wel erg “web 2.0 voor dummy’s” oogt, is hij wel logisch en doeltreffend zonder overbodige poespas. Ja, ik geef toe, de gameplay is erg lineair en een beetje oppervlakkig. Het ontdekken van alle andere beestjes in je omgeving (vooral de groten!) en de eerste stappen van je evolutieproces zijn daar in tegen al zo amusant dat je eigenlijk niet eens merkt hoe repetitief en eenvoudig je doelen eigenlijk zijn. Wat ik zelf heel erg interessant vond aan deze fase van het spel is dat je direct terug ziet hoe de keuzes die je maakt bij het ontwikkelen van je wezen zijn functioneren beïnvloedt. Zo kan je zijn aanvallen sterker maken of hem sneller laten zwemmen door hem uit te rusten met het juiste “gereedschap”. Voor de grap zou je eens moeten proberen wat er bijvoorbeeld gebeurd als je een wezen zonder ogen of mond maakt…
rn
rn
rn
rn De tweede fase, waarin je met je creatie het land onveilig gaat maken, lijkt eigenlijk best op de vorige. Het belangrijkste verschil –behalve de enorme uitbreiding in mogelijkheden voor je creature- is dat je nu een soort sociale status hebt en vriendjes kan worden (of juist niet) met andere rassen in je omgeving. Het vriendjes maken met andere wezens doe je door het imiteren van bewegingen en geluidjes. Hierbij moet je wel even opletten dat je beestje wel in staat moet zijn om de vereiste acties uit te voeren. Een wezen zonder mond gaat het niet voor elkaar krijgen om een liedje te zingen. Aangezien ik deze mini game al redelijk snel vervelend begon te vinden was het alternatief ‘gewoon alles wat je tegen komt verorberen’ wel erg verleidelijk. In no time transformeerde mijn Om Nom Nom dan ook in een bloeddorstige alles verslindende (roze) veelvraat. Een leuke toevoeging is dat je in een tijdslijn precies kan volgen hoe destructief of vriendelijk je creatie zich ontwikkeld. Helemaal vlekkeloos is dit systeem niet. Een speler die stelselmatig om en om een plantje en dan weer een diertje had gegeten, is toch als roofdier op de tijdslijn uitgekomen bijvoorbeeld, in plaats van als alleseter.
rn
rn Van al dat ‘je buren opeten’ wordt je wezen natuurlijk steeds slimmer(?). Zodra het beessie intelligent genoeg is zal het -in een toch wel erg briljant filmpje waar ik hard om heb gelachen- ontdekken hoe het gereedschap kan gebruiken (tip: het filmpje is nog leuker als je wezen geen handen heeft om iets in vast te houden).
rn Dit is meteen de opstap naar de volgende fase en daarmee ook naar een grote omslag in het spel. Onaangekondigd is je wezen eigenlijk af nu. Verhaaltechnisch is dit een redelijk logische stap, maar ik vond het jammer dat ik nu mijn roze draak niet meer kan aanpassen. Vanaf dit punt verandert de gameplay ook, en kan je Spore eigenlijk het beste vergelijken met een heel eenvoudige RTS. In mijn geval was het doel om door te gaan naar de volgende fase, het laten uitsterven van vijf andere stammen. De character builder bied nu de mogelijkheid om wapens en een harnas te maken voor je wezen.
rn
rn Eigenlijk is met deze fase ook meteen een toon gezet voor de rest van de game. Je kunt telkens weer wat andere dingen bouwen, en ja, het ontwerpen van je eigen voertuig, stadhuis en ruimteschip is een aangenaam tijdverdrijf. Toch haalt het het niet bij de eerste twee fases van Spore, en omdat het bouwen van dingen eigenlijk een steeds kleiner onderdeel uitmaakt gaat het gebrek aan goede gameplay meer wringen. Mijn enthousiasme sterft dan ook eigenlijk met het ingaan van de civilization fase.
rn Vind ik Spore dan een slechte game? Nee, dat zeker niet. De game is origineel en biedt oneindig veel interessante en creatieve mogelijkheden. Het uiterlijk (en soms ook de naam) van je medebewoners varieert van leuk tot geweldig. Verder is het geluid aangenaam en soms gewoon heel cute of grappig en zijn de cut-scenes qua looks niet heel bijzonder maar van tijd tot tijd wel heel grappig. De online mogelijkheden vielen me ergens een klein beetje tegen, maar de optie om je creatures te delen is dan wél weer super. Ook valt de hoeveelheid ‘sporn’ (spore porno) me heel erg mee, ik had me al voorbereid op legioenen van penis-creatures die mijn planeet zouden invaden, maar ik ben er tot op heden nog niet één tegen gekomen.
rn
rn Voor mij is Spore een mix tussen een grote doos lego, een speeltuin en baby eendjes (of iets willekeurig anders met een hoge cuteness factor). De replayability is dan misschien niet erg hoog (voornamelijk door het ontbreken van interessante gameplay), maar de eindeloze mogelijkheden van de creator blijven entertainen.
rn Ook al is dat voor mij misschien niet genoeg om het regelmatig te blijven spelen, ik was wel echt onder de indruk van hoe makkelijk Spore mensen enthousiast maakt en hoe het voor zoveel gespreksstof zorgt. Het weekend nadat ik Spore gekocht had was ik op een kleine LAN party met vrienden en na een korte demonstratie was bijna iedereen verkocht.
rn
rn De toch tegenvallende reviews zijn naar mijn mening helaas terecht maar de verkoopcijfers liegen er niet om… Spore is HOT!
rnNog even een grappig weetje: Vlak na de release van Spore verscheen er een Anti-Spore blog online. Spore zou bedoeld zijn om “onze kinderen” de “leugens” van de evolutietheorie te leren en ze aan te sporen (no pun intended) om penis en boob creatures te maken… De verbazing en verontwaardiging waren groot natuurlijk, gelukkig bleek al snel dat het om een hoax ging.
rnKortom, houd je diep in je hart misschien wel van speeltuinen, lego en of baby eendjes dan is Spore de game voor jou!