Wandeling Kamp Westerbork, Sterrenwacht, Klaas-Jan Huntelaar en veel foto’s!

We zijn onlangs (27 maart 2011)met ons viertjes en de honden lekker wezen wandelen. We zijn naar Kamp Westerbork gereden. Beetje geschiedenis snuiven. Bart, Marcel en Joyce waren nog nooit op het kamp zelf geweest en voor mij was het alweer een hele tijd geleden. Om bij het voormalig kamp te komen moet je een heel stuk wandelen. Ideaal dus om de honden mee te nemen. Je mag de auto niet dichtbij parkeren omdat je dan de Sterrenwacht dwars zit met straling en dergelijke van de auto’s. Je kan met een (geprepareerde) bus en kiezen uit twee wandelroutes.

De wandelroutes die je kan nemen zijn die van ongeveer 2,6 kilometer en van 5 kilometer. Wij zijn voor die van 2,6 kilometer gegaan. Dit pad heeft de naam het Melkweg pad (zoiets) gekregen. Je komt langs verschillende borden die je iets vertellen over de planeten in het heelal. Ook best leuk om te lezen, zo hebben Joyce en ik ook nog op de maan gezeten! Op weg naar het voormalig kamp kwamen we langs het Sterrencentrum gebeuren. Hier stonden een hele hoop mega grote schotels!

Het was mooi weer, dus het wandelen was ook erg lekker. Marcel had zijn camera meegenomen en ik nam de foto’s. Op weg naar het voormalige kamp en toen we dichterbij kwamen, zagen we verschillende bordjes staan tussen de bomen. hier stonden teksten op, namen en een geboorte,- en overlijdens datum. Best indrukwekkend hoeveel mensen hier het leven hebben gelaten.

Kamp Westerbork was een kamp waar de Joden soort van werden verzameld, aan het werk gezet werden en uiteindelijk op de trein werden gezet naar een kamp als bijvoorbeeld Auswitch. Het klinkt heel cru, maar dat was hun eindbestemming. De mensen werden in barakken ondergebracht en aan het werk gezet. Het is een heel groot terrein en er staat alleen nog één gebouw in zijn oude staat. deze was van de opzichter van het kamp. Deze woning is tot 1997 altijd bewoond geweest, nu zijn ze hem aan het restaureren en te zorgen dat dit stukje geschiedenis nog blijft bestaan. Ondanks dat het natuurlijk geen mooie geschiedenis is geweest. Het treinspoor dat er nog ligt, een stukje hiervan, schijnt nog het originele spoor te zijn van vroeger…

Van het vele lopen begon mijn lichaam wat oude wijven klachten te vertonen, tja, 30 hakt er dan wel in hoor, hihi! Marcel en ik zijn met de bus terug gegaan, Bart en Joyce zijn met de honden terug gaan lopen. In de bus liep Klaas-Jan Huntelaar, je weet wel die voetballer langs Marcel en mij. Hij was dus met zijn vrouw en kids ook aan het wandelen geweest. Ik wilde hem niet lastig vallen door te vragen of die op de foto wilde, maar heb wel stiekem een foto gemaakt toen hij andere kids een handtekening aan het geven was.

Dan nu heel veel foto’s! En wat extra verhaaltjes bij ons bezoek aan Kamp Westerbork.

De wandeling

Langs het Sterren centrum & Schotels

Kamp Westerbork

Monumenten die staan voor de omgekomen Joden, tekst op de tweede foto: “In Auswitch Birkenau zijn meer dan 56500 joden uit Nederland en meer dan 200 Sinti en Roma uit Nederland vermoord“

Even een rust momentje. Er stond een gids te vertellen over een voormalig gebouw. We konden een beetje meeluisteren, zolang Shadow niet teveel aan het hijgen was.

Strafbarakken. Een omschrijving “ De strafbarakken vormden een kamp in een kamp. Door een afrastering van prikkeldraad werden deze afgescheiden van de andere barakken. Hier kwamen de joden terecht die zich hadden onttrokken aan de maatregelen van de bezetter. Met name opgepakte onderduikers behoorden tot deze strafgevallen. Zo ook de familie Frank. Vanuit haar bed in strafbarak 67 kon Anne Frank uitkijken op de gracht en afrastering. De strafgevangenen leefden er in afzondering. Meestal werden zij na korte tijd gedeporteerd. De nazi’s hielden hen voor dat ze in Polen een slechtere behandeling zouden krijgen dan de andere gevangenen.“

Er stond een praatpaal met een stem van een mevrouw die ook in dit kamp had gezeten. Ze vertelde iets over het kamp, maar wat vooral indruk op mij maakte is dat ze vertelde dat ze de dag voor ze eigenlijk gedeporteerd zou worden, ze hoorde dat ze eindelijk de geboorteaktes van haar en haar broer hadden gekregen. Hieruit bleek dat ze geen joden waren en dat ze weer ‘vrij’ gelaten werden. Er hoort nog meer bij het verhaal, maar dat moet je dan zelf maar eens gaan beluisteren!

Het treinspoor

Aardappelkelder

Monumenten voor alle omgekomen mensen

Er stonden een aantal glaswanden met een tekst erop. Het waren brieven van mensen die weggestuurd werden naar andere kampen. een poging om het handschrift te ontcijferen leverd het volgende op :” Allerliefste Petty, De laatste afscheidskaart ….. de trein. Zoals je ziet. We zitten met zun 40 mensen + bagage en is het benauwd in veewagen. We zijn wel vol goede moed tot een spoedig weerzien in ons dierbaar ….. Vaarwel, een kus Hetta”

Het is lastig om te lezen, maar dit is wat ik er van kan maken.

Zo zag het er vroeger uit en een uitleg hieronder.

Aanrader! Neem een kijkje op de website Kampwesterbork.nl. Hier staan meer verhalen, plaatjes, filmpjes, foto’s en nog veel meer op. Ook is er een museum waar je nog meer geschiedenis kan snuiven. Het is zeker de moeite waard!

Gelezen: 1.093

You May Also Like

Bioscoop film: Buurman en Buurman hebben een nieuw huis

Ik ben welkom in Apeldoorn

Weekendje Huttenheugte juni 2013 Dag #2 Dierentuin

Leave a Reply Reactie annuleren