Wandeling in Appelbergen

Vorige week zondag, 26 juni jl. zijn we met ons viertjes en de honden op pad gegaan en hebben we gewandeld in Appelbergen. Appelbergen is een speciaal bos. Hier liepen Marcel en ik als kind regelmatig rond omdat we hier vlakbij op de camping stonden, genaamd de Fruitberg. In de zomervakanties werden er activiteiten georganiseerd en die speelden zich gedeeltelijk af in Appelbergen. De naam spreek je trouwens niet uit als APPEL, het fruitige vruchtje. Maar als Appél als in een juridische/militaire term.Er gaat een hele geschiedenis schuil achter het bos Appelbergen. Tijdens de tweede wereldoorlog hebben Duitsers in Appelbergen mensen begraven. Er zijn pogingen gedaan om deze lichamen op te zoeken en te bergen, maar omdat Appelbergen veel moerasgebied bevat is dit niet echt makkelijk geweest. Maar op naar wat betere berichten!

Het was best raar om weer hier rond te lopen. Ik ben er al jaren niet geweest en de grote zandvlakte en een paar paden kwamen me nog wel bekend voor. Het is wel grappig om te zien hoer je het in je geheugen hebt staan als kind en hoe het er dan uit ziet als je weer ‘groot’ bent. Marcel had zijn camera mee en wij hebben er samen wat kiekjes mee gemaakt.

Tijdens het lopen kwamen we een meertje tegen. Shadow was te snel en voor Marcel of Joyce hem terug kon halen lag die al te badderen. Die hond en water… Pepper staat wel op een afstand te kijken hoor, zij en water…

We hebben ook nog even wat gedronken in het Paviljoen in het bos. Hier was altijd een grote, stoere speeltuin. Maar deze was vernieuwd, dus hebben we er niet gespeeld, hihi!

Bron geschiedenis Appelbergen: Wikipedia.