Zon, beestjes en kriebels
Wat een weertje is het hé? Rond de 25 graden of meer, zonnig, warm, plakkerig en vermoeiend. Maar ondanks dat mag ik zeggen dat ik al aardig verkleurd ben. Zo af en toe komt de vraag naar me toe waar ik heen ben geweest op vakantie, uhm, ‘Tuinesie’? We hebben een grote achtertuin, genoeg plaatsen om te crashen om te zonnen. Hangmatje, schommelbankje, tuinstoelen, handdoekie op de grond. En dat laatste is dan toch wel een beetje een probleempje…
Je ligt op de grond, daar waar ook grasprietjes zijn die zo lekker tussen je tenen kriebelen, of niet?! Ze kunnen ook gewoon irritant zijn en op je been kriebelen waardoor je denkt dat er een beestje zit! Als ik ergens niet tegen kan, is het vreemde beestje op mijn huid. Nou, niet eens alleen vreemde beestjes, ook degene die ik wel kan herkennen, gewoon afblijven! Ongewenste intimiteiten…
Maar om je nu in te smeren met allemaal ranzige middelen als spiritus of azijn, klinkt ook niet erg aantrekkelijk toch? Tja, dan maar die beestjes voor lief nemen, veel met de benen wapperen in de lucht en proberen te genieten van dat ene leuke boek. Of gewoon de rust om je heen, de wind die je voelt waaien en de zon die zo lekker op je huid brand…
Ach, toch is die zon en zomer wel fijn toch? Misschien af en toe iets minder heet, maar verder, aardbol, ‘keep it going’!!